Van je hobby je beroep mogen maken. Dat is wat mij nu overkomt en dat voelt echt aan als thuis komen!

Zolang ik mij kan herinneren loop ik al te fotograferen. Zoals bij zo velen eerst als hobby, later als bijberoep en nu mag ik het mijn hoofdberoep noemen.

Als mijn mij vraagt wat ik het liefst fotografeer, dan denk ik eerst aan alles wat leeft... Van de kleinste kriebelbeesten buiten in de tuin tot en met de (grote) mens! Maar eigenlijk gebeurt het ook wel vaak dat niet-levende dingen met mijn aandacht gaan lopen. Kortom alles wat bestaat verdient de nodige aandacht en verdient het om vast gelegd te worden.
Heel specifiek heb ik wel iets met kinderen en baby's... Vroeger was ik er als kindertherapeut om hen te helpen en grenzen te verleggen. Nu ben ik er om herinneringen te creëren, beelden die voor eeuwig kunnen gekoesterd worden. Dat voelt echt goed.

Natuurlijk heb ik nog altijd een speciaal hart voor mensen met een beperking. Hen voor de lens brengen heeft dan ook iets magisch. Ook zij fleuren op door in het middelpunt van de belangstelling te staan. Als ik daar iets kan in betekenen, dan doe ik dat met heel veel liefde!

Wandel gerust eens door mijn portfolio!
Ze zijn geordend per onderwerp, klik er eentje aan. Dan krijg je een overzicht van foto's, maar als je er daar eentje van aanklikt, krijg je een diavoorstelling.